Heldigvis (eller uheldigvis alt etter korleis ein ser det) sa eg altså ja til å få besøk, og det heile endte med eit stort lønsjselskap som varte frå klokka elleve om morgonen til halv sju om kvelden. Og det var såpass kjekt at eg ikkje orka å bry meg med at eg eigentleg hadde satt av iallefall halve dagen til lesing. Me var faktisk så mange som 13(!) til bords (det einaste ulovelige antalet i fylgje Alicia.. ) for å eta den brasilianske nasjonalretten feijoada.. Og for dei som ikkje veit det er feijoada ein rett med mykje svarte bønner og kjøtt frå stort sett ein heil gris.. :-) I vårt tilfelle litt oksekjøtt óg (me er jo tross alt i Argentina), men altså veldig, veldig godt! Og veldig, veldig koselig! Det endte med at Alicia og José tok over showet og stilte med alfajores, eit søtt julebrød og 3 forskjellige likørar.. I tillegg til at dei spurte alle om dei hadde ein plass å feira jul, og tilbydde dei som ikkje hadde det å koma til oss.. :-) Dei er så søte og snille!
Så mi einaste bekymring no (om ein ser vekk frå "Skolen, denne drepende kjedelige institusjonen" - sitat Erik) er at omtrent alle venane mine reiser heim til landa sine rett etter jul.. Så då er det "på an igjen.. ".
Men no, etter å ha rydda opp frå lunchen og sjekka mail, er det faktisk på tide å gjera seg klar til teater.. Høyrde eg nokon sei at eksamensperioden var ei kjedelig tid?
5 comments:
vel. eg trur eg er for full til et koherent svar. telle det?
He, he.. Eg trur eg er for edru til eit passande svar,- men det må vel tella det?? :-) Helsing Astrid-Sofie (som har lest i mange timar og har planar om å lesa i dobbelt så mange timar til.. )
Bra, da ska vera litt stritt før jul - snart torsdag...
Gracias!
No entendi o escribiste. Pero fué un dia muy agradable.
Astrid, no entendí nada solo FEIJOADA. Tambien tengo un blog, pero en portugués... probablemente vos no entenderás nada, pero bueno... jajaja
beso!
Post a Comment